Zanim zajęłam się decoupage moją pasją było odkrywanie swojego jestestwa. Wiele lat poświęciłam na doskonalenie własnego umysłu i duszy, aby stać się lepszym człowiekiem i dokonywać jak najlepszych wyborów w życiu. Bardzo dużo czasu zajęło mi nauczenie się bycia szczęśliwym i ustalenie swoich pragnień i dążenie do ich realizacji. To ciągły proces i ciągła praca przez całe życie, niejednokrotnie bardzo ciężka, szczególnie gdy w porywach słabości pozwalamy nieść się na fali losu, zamiast wziąć życie w swoje ręce i kierować nim tak jak chcemy. Zajęcie się profesjonalnie decoupage było jednym z tych uśmiechów losu, który z pełną świadomością wykorzystałam. „Przez przypadek” znalazłam się na stronie internetowej (wtedy włoskiej), na której były przedmioty udekorowane tą techniką. W ówczesnym czasie próbowałam znaleźć w życiu swoje miejsce. Dzięki decoupageowi odnalazłam je przez chwilę. Nagle wiedziałam, co chcę robić i co będzie moją nową szansą na najbliższe lata. Nigdy nie przypuszczałam, że będzie to trwało aż tak długo, bo należę do ludzi, którzy lubią często nowe wyzwania i szybko się nimi nudzą. Poznałam co to naprawdę ciężka praca, a nawet kierat. Przez wiele lat entuzjazm i pasja mnie nie opuszczała. Myślę, że to przez to, do mojej pracowni i na moje strony internetowe zawitało tak wiele osób. Nie sądzę, że są jeszcze osoby, które od początku śledzą tego bloga, bo pasja się ludziom zmienia, przychodzą, odchodzą. To normalne. Chciałam jednak podziękować Wam wszystkim, tym, że ciągle do mnie zaglądacie, pomimo, że piszę nieregularnie. Za chwilę rozpoczyna się lipiec, w którym 7 lat temu rozpoczęłam pisanie tego bloga… Bloga, który ewoluował, i nadal ewoluuje. cdn.
Poniżej zegar zrobiony przez Asię na jednym z warsztatów w tym miesiącu:
Pozdrawiam
Asket
—————————————————
Naprawdę bardzo dziękuję za takie miłe słowa, pozdrawiam Was bardzo serdecznie!